De gemeenteraad heeft op donderdag 4 juli 2019 in de commissie Stad en Ruimte het Visiedocument Wolvenplein besproken. Opvallend veel raadsleden vonden elkaar in aanvullende wensen.
Op 20 juni hebben de raadsleden veel aanvullende informatie opgehaald in de gevangenis. Daarmee gewapend is de bespreking van de Visie Wolvenplein op donderdag 4 juli in de Commissie Stad & Ruimte gestart. Een visie die door het college is gepresenteerd als het resultaat dat de Gemeente met het Rijksvastgoedbedrijf heeft bereikt.
Is de Visie voldoende over wat er met bolwerk Wolvenburg kan en mag. De bedoeling van de vergadering was het verkrijgen van aanvullende informatie van de verantwoordelijk wethouder, het uitwisselen van elkaars meningen en het zoeken naar overeenstemming. Is de visie goed, of kan deze voor Utrecht beter?
Veel partijen waren betrokken bij het onderwerp en hadden wensen, zowel van de coalitie (GroenLinks, D’66 en ChristenUnie) als van de oppositie (PvdA, CDA, VVD, SP, PvdD, Student & Starter, DENK, PVV).
Sociale woningbouw, kunst en cultuur
Opvallend was dat veel fracties van de gemeenteraad elkaar konden vinden in een harde eis voor sociale woningbouw en de wens om een deelbestemming voor kunst en cultuur harder te omschrijven. Hoeveel % van het oppervlak of welk aandeel in de m2, daar was geen eenduidigheid over.
Suggestie voor de wooneis: die is op te lossen door daar bijvoorbeeld minimaal 500 m2 sociale woningbouw voor te schijven en voeg dan ook 500 m2 voor middenhuur of -koop toe. Meer oppervlak voor vrije sector wonen koop of huur hoeft eigenlijk niet een eis te zijn, het is voor elke partij commercieel interessant om daarvoor naar ruimte te zoeken. Een rijksmonument als het Ooglijdersgasthuis wordt daar zelfs naar omgebouwd.
Wolvenbrug
Een tweede punt van overeenstemming is de brug over de singel. Deze wens wordt door het merendeel van de partijen onderschreven. De brug kan het Wolvenplein verkeersluw maken en dat is wenselijk. De Raad vind wel dat duidelijker in de visie dient te staan wie de brug moet betalen.
Toegankelijkheid
Een derde punt van overeenstemming in de gemeenteraad is de openbare toegankelijkheid van het voorheen gesloten gevangeniscomplex. De visie is vaag, het moet wel, maar hoever en voor hoeveel delen van de voormalige gevangenis, daar is ze niet duidelijk in. Toegankelijkheid voor iedereen en voor welk deel moet beter omschreven worden.
Participatie
Een vierde punt is de wens om het bolwerk in te richten met meerwaarde voor de buurt en de stad. En laat de buurt en de stad dan ook participeren in niet alleen de ombouw van het complex, ook door haar een aandeel te geven in het beheer daarna.
Prijs en kwaliteit
Een vijfde punt gaat om de prijs en kwaliteitsafweging bij de verkoop. Partijen in de gemeenteraad zijn het er over eens dat Utrecht voor kwaliteit in de vorm van maatschappelijke waarde moet gaan. Een goed idee werd gedeeld door meer partijen: kan de verkoop niet plaatsvinden door vooraf de gewenste verkoopprijs bekend te maken. Vervolgens nemen aanbiedende partijen dat als uitgangspunt en gaat de verkoop om het beste plan met de meeste kwaliteiten en maatschappelijk invulling.
Er zijn meer punten waar de raadsleden suggesties voor deden: een groene invulling, ecologie langs de oever, maak van het monument een voorbeeld project op het gebied van duurzaamheid.
Haalbaarheid van de wensen
Het woord was aan de wethouder. Ziet de wethouder kans om de wensen te verwoorden in de visie? Verantwoordelijk wethouder Klaas Verschuure heeft er een hard hoofd in. Om de wensen te honoreren moet hij in onderhandeling met het Rijksvastgoedbedrijf. Daarmee heeft hij mogelijk een vergelijkbare ervaring opgedaan als wij in de klankbordgroep.
Het zich als zeer professioneel presenterend Rijksvastgoedbedrijf ging er eerder bij de Raadsinformatieavond op 20 juni met gestrekt been in. Al zijn ze overheid, zij weten alleen hoe je zo’n object op een verantwoorde manier in de markt kunt verkopen. Waarom zij als verkopende partij zoveel eisen stellen aan de koper, wie doet dat eigenlijk als een eigen pand verkocht wordt?, is daarbij voor haar geen vraag. Zij richten zich voornamelijk op een exclusieve markt van projectontwikkelaars met ervaring. En dat sluit veel andere kandidaten uit.
Verwarring
Waar wethouder Verschuure wel direct duidelijkheid over kon geven, was dat als ook maar twee partijen voldoen aan alle eisen, de verkoop doorgaat. Op het punt van kwaliteit heeft hij zich er van overtuigd dat het voldoen aan de minimumeis van 6 1/2 geen sinecure is. Hij vindt dat je dan al een heel goede kwaliteit hebt omdat de eisen zo hoog zijn.
De gemeenteraad kan zich verder niet met de verkoopprocedure bemoeien, het RVB duldt dat niet. Dat zorgde voor verwarring bij de raadsleden. Die werd nog net op tijd opgelost om te vervolgen met het zoeken naar overeenstemming in de wensen.
Vervolg
Laat de gemeenteraad zich met haar wensen met een kluitje in het riet sturen? De wethouder krijgt nog wat huiswerk. Bij onvoldoende honorering van de wensen kan de Raad natuurlijk altijd zeggen: wij gaan niet akkoord met de Visie. Dan kan het RVB verkopen zonder de kopers zicht te bieden op wat de gemeente voor bestemmingen gaat goedkeuren. Dat is een groter risico, al kan elke koper uit bovenstaande wensen van de Raad al weten waar de voorkeur naar uitgaat. Wordt vervolgd.