Het krijgen van nieuwe buren is best ENG te noemen. Daarover nadenken is vooral geschikt in de wintermaanden, zij geven tijd voor mijmeringen, terugkijken en vooruitzien. Dat anderen dat ook doen is een steun, vooral als je met de jaren tot de ouderen gaat horen (voor iedereen natuurlijk op een verschillende leeftijd). Dit is zo’n stukje uit de wintertijd. Op de valreep van 2015 schreef Sheila Sitalsing namelijk in de Volkskrant een column met de aanhef ENG.
Zij moest denken aan een interview dat ze al meer dan twintig jaar geleden had met Jan Latten, demograaf bij het Centraal Bureau van de Statistiek. Het ging over de voortschrijdende vergrijzing, de steeds duurder wordende AOW en de panische angst onder politici voor de toorn der bejaarden, als de politiek aan haar verworven rechten dreigt te tornen.
slay the inevitable – tekenaar Albo Helm
Latten zei toen iets interessants tegen Sitalsing. Zij is het nooit vergeten en schrijft in haar column: ‘de vergrijzing, voorspelde hij, zou dingen doen met de sfeer en de mentaliteit in het land. Dingen die horen bij jong zijn – risico’s nemen, kansen grijpen, dingen durven, zonder nadenken en zonder zwemvleugeltjes om in het diepe plonzen, drugs, herrie trappen, meisjes naroepen op de hoek van de straat, het vreemde en het nieuwe omarmen – zouden minder gebruikelijk worden.
Benauwdheid voor enge risico’s
zit diep in het dna
De sfeer zou bepaald worden door dingen die horen bij oud zijn: risico’s vermijden, doe toch voorzichtig, conserveren wat je hebt, afscheid nemen, rustig aan doen, achterdocht jegens het vreemde, géén gedoe en herrie, beslist geen gedoe en herrie, en elke gelegenheid aangrijpen om langdurig te klagen over vreemd gedoe en herrie’.
